Budżet partycypacyjny w Polsce

Budżet partycypacyjny jest inicjatywą, która stała się niezwykle popularna w Polsce. Sam projekt, choć pojawił się w naszym państwie kilka lat temu, został wprowadzony w ponad 70 miastach i gminach. Przeczytaj ten artykuł i zobacz, kto był pionierem budżetu partycypacyjnego w Polsce oraz jak wygląda cała procedura wdrożenia budżetu do danego miasta.

Kto był pionierem budżetu partycypacyjnego w Polsce?

Budżet partycypacyjny jest inicjatywą, która pojawiła się w Polsce w 2011 roku. Miastem, które jako pierwsze wprowadziło ten projekt, było Sopot. W porównaniu z Europą budżet partycypacyjny pojawił się późno w naszym kraju. Cała idea powstała w 1989 roku i narodziła się w brazylijskim mieście – Porto Alegre. Choć idea została wprowadzona do Polski wiele lat po tym, jak powstała, to nie trzeba było długo czekać na sukces budżetu w naszym kraju. Niedługo po tym, jak radni Sopotu wprowadzili inicjatywę, inne miasta postanowiły wprowadzić budżet obywatelski. Do listy miast, które postawiły na budżet partycypacyjny,  dołączyły: Zielona Góra, Elbląg, Poznań czy Warszawa.

Budżet partycypacyjny – jak wygląda procedura wdrożenia inicjatywy do miasta?

Procedura wdrożenia budżetu partycypacyjnego jest różna dla każdego miasta.  Wpływa na to nie tylko wielkość danego miejsca, ale przede wszystkim różnice społeczne, historyczne lub kulturowe. Poza tym brany pod uwagę jest również poziom aktywność mieszkańców, który nie jest w każdym mieście taki sam. W najważniejszych polskich miastach, takich jak Warszawa czy Kraków, zasady wprowadzenia budżetu partycypacyjnego były definiowane przez rady poszczególnych dzielnic. Oczywiście, wszystkie reguły były tworzone w oparciu o uchwały oraz rekomendacje zespołów ds. budżetu partycypacyjnego. I to właśnie na ich podstawie mieszkańcy przygotowują projekty, których ich zdaniem brakuje w poszczególnych dzielnicach. Następnym krokiem jest sprawdzenie wszystkich projektów pod względem formalnym (czy nie brakuje we wnioskach dokumentów). Jeśli takowe braki zostaną zauważone, jest jeszcze możliwość wprowadzenia poprawek. Kolejnym etapem jest sprawdzenie przez urzędników, czy projekt jest rzeczywiście potrzebny dzielnicy oraz czy nie narusza żadnych przepisów prawnych.  Zadaniem urzędników jest też zweryfikowanie kosztorysu oraz sprawdzenie, czy nie przekracza on limitu budżetu. Jeśli wszystkie kwestie zostaną pomyślnie zweryfikowane, wtedy projekt przechodzi do ostatniego etapu, a jest nim głosowanie obywateli. To właśnie oni decydują, które pomysły są najbardziej potrzebne ich dzielnicy. Na projekty głosować mogą pełnoletni mieszkańcy danego miasta.